Trzeci stopień zagrożenia.
IMGW wydało ostrzeżenia, m.in. dla naszego województwa o trzecim, najwyższym stopniu zagrożenia upałem. Prognozuje się, że stopień ten będzie się utrzymywał, co najmniej do niedzieli.
Upały mogą być niebezpieczne nie tylko dla osób starszych, ale także dla dzieci oraz osób zmagających się z chorobami serca i układu oddechowego. Latem najczęściej dochodzi do udaru słonecznego, przegrzania i odwodnienia organizmu.
ODWODNIENIE ORGANIZMU
Odwodnienie jest wynikiem utraty wody i elektrolitów przez organizm. Do utraty wody dochodzi w wyniku pocenia się, które jest niezbędne do schłodzenia organizmu. Człowiek w czasie upałów może stracić ponad 10 litrów wody. Jeżeli nie zadbamy o uzupełnienie jej niedoborów, dochodzi do odwodnienia.
Dzienne spożycie wody dla dzieci od 14 roku życia i dorosłych wynosi od 25 do 35 mililitrów na każdy kilogram masy naszego ciała. Z kolei u niemowląt 100-190 mililitrów płynu. Ilość wody w codziennej diecie powinna wynosić dla: mężczyzn 2,5 litra, kobiet 2 litry, kobiet w ciąży, co najmniej 2,3 litra płynów, a kobiet karmiących piersią 2,7 litra dziennie.
Latem, zapotrzebowanie wzrasta wraz ze wzrostem temperatury. Wówczas, zaleca się zwiększenie ilości spożywanych płynów – o 250 mililitrów na każdy stopień powyżej 37°C. Podczas upałów należy uzupełniać niedobory nie tylko wody, lecz także soli mineralnych – zwłaszcza sodu i potasu.
Płyny to wszelkiego rodzaju napoje. Bogate źródło wody stanowią owoce, zwłaszcza arbuzy, melony, pomarańcze, truskawki, winogrona, a także warzywa, przede wszystkim ogórki i pomidory. Poza tym warzywa i owoce są źródłem minerałów, które traci się wraz z wodą.
PRZEGRZANIE ORGANIZMU
Hipertermia to wzrost temperatury ciała powyżej normy, który jest spowodowany nadmiernym przegrzaniem organizmu. Wówczas, zdolność naturalnego ochładzania się przez pocenie znacznie spada, więc zmniejsza się oddawanie ciepła do otoczenia. Istnieje wtedy duże ryzyko wystąpienia udaru słonecznego.
Przegrzanie objawia się bólami i zawrotami głowy, nudnościami, osłabieniem, wzmożonym pragnieniem, a nawet wymiotami. Objawami współtowarzyszącymi mogą być skurcze mięśni, zwłaszcza brzucha i nóg. Przy silnym przegrzaniu mogą wystąpić drgawki, utrata przytomności i zaburzenia oddychania.
Przyczyną hipertermii może być m.in. nadmierne przebywanie na słońcu lub nadmierny wysiłek fizyczny. Ryzyko wzrasta także u osób pod wpływem alkoholu i odwodnionych. Zbyt ciepłe, nieprzewiewne, a także ciasne ubranie także temu sprzyjają.
W przypadku podejrzenia przegrzania organizmu należy jak najszybciej udzielić poszkodowanemu pierwszej pomocy. W przeciwnym razie może dojść do potencjalnie śmiertelnego udaru cieplnego! Poszkodowany powinien usiąść, konieczne w zacienionym miejscu z dostępem do świeżego powietrza. Następnie, należy stosować zimne okłady – najpierw na głowę, potem na resztę ciała. Jeżeli chcemy zastosować okład z kostek lodu to koniecznie musimy owinąć go, np. w ręcznik, czy też koszulkę. Stosując lód bezpośrednio na skórę, możemy wywołać szok termiczny. Jeśli poszkodowany ma zdolność przełykania, zaleca się podać chłodną niegazowaną wodę mineralną.
UDAR SŁONECZNY
Konsekwencją przegrzania organizmu może być udar cieplny, który objawia się wysoką temperaturą ciała, najczęściej przekraczającą 39°C. Oddawanie ciepła staje się znacznie utrudnione lub wręcz uniemożliwione. Na skórze nie pojawiają się wówczas ślady potu. Zmienia się także wygląd skóry – staje się ona gorąca, sucha i zaczerwieniona. Charakterystycznym objawem jest przyspieszenie tętna. Możliwe są także stany zaburzenia świadomości. Przyczyną udaru jest zbyt długie wystawienie ciała na działanie promieni słonecznych.
W przypadku podejrzenia udaru słonecznego należy jak najszybciej udzielić poszkodowanemu pierwszej pomocy. Poszkodowany powinien jak najszybciej znaleźć się w chłodnym, zacienionym miejscu. Następnie należy mu poluzować lub zdjąć ciasne ubrania. Gdy jego twarz jest blada, głowę ułożyć niżej od tułowia zaś, gdy jest czerwona ułożyć poszkodowanego w pozycji półleżącej. Głowę i klatkę piersiową przykryć chłodnymi okładami z wody lub lodu. Co 10 minut mierzyć temperaturę ciała – gdy obniży się do 38°C – schładzanie ciała można przerwać. Gdy chory jest przytomny, podać mu duże ilości chłodnych płynów w małych porcjach, najlepiej lekko osolonej wody. W sytuacji, gdy stan chorego nie wraca szybko do normy, wezwać lekarza.
Źródła:
• pogodynka.pl
• poradnikzdrowie.pl